کیستی که من
این گونه
به اعتماد
نام خود را
با تو می‌گویم،
کلید خانه ام را
در دستت می‌گذارم،
نان شادیهایم را
با تو قسمت می‌کنم،
به کنارت می‌نشینم و بر زانوی تو
این چنین آرام
به خواب می‌روم؟
کیستی که من
این گونه به جد
در دیار رویاهای خویش
با تو درنگ می‌کنم؟
احمد شاملو
ارسال نظر برای این مطلب
اطلاعات کاربری
دلبر نازلینک دوستان
آمار سایت
کدهای اختصاصی